Week 15 The 12 km extreme Mazda Obstacle run

Hallo allemaal,

Om te beginnen heb ik het hier nog steeds erg naar me zin. Ondanks dat de herst/winter begonnen zijn en het dus meer en meer regent. De week is eigenlijk weer voorbijgevlogen. En dat betekend dat we steeds dichterbij travelling to the south island.

De week, was de laatste week dat ik metingen uitvoerde voor me onderzoek. Nu alle metingen gedaan zijn, kan ik eindelijk goed beginnen met het verwerken van de gegevens en zo mijn eindrapport gaan schrijven. Hier zal ik ook goed vaart achter moeten gaan zetten om het op tijd af te krijgen.
Ook ben ik deze week gestart met te werken in packing place (schuur), waar alle rozen en andere gewassen verpakt en verwerkt worden. Hier zal ik de laatste paar weekjes werken om te zien, hoe hier te werk wordt gegaan. Maar dit betekend niet dat ik niet meer in de kas kom, want alleen op maandag, woensdag en vrijdag wordt er gewerkt in de packing place en de andere dagen helpen de medewerkers ook mee in de kas. Zo ben ik donderdag samen met de andere medewerkers in kas aan werk geweest. Achteraf had ik misschien niet zo aan moeten dringen dat het verwijderen van onkruid zo belangrijk is. Want donderdag zijn we heel de donderdag bezig geweest met onkruid wieden, maar het resultaat mag er zeker wezen.

Na een week werken, zijn Tim en ik vrijdagmiddag met Marco van den Berg mee geweest naar Westcoast Orchids. Marco werkt bij Horticentre en is daar development coördinator en werkt soms ook als vertegenwoordiging/adviseur. Westcoast Orchids is een cymbidiumbedrijf, waar cymbidiums worden geteeld in een plastic kas. De eigenaar (David Beck) was een echte Amerikaan, hij was heel open en liet ons alles zien van het bedrijf. Het bedrijf had veel weg van Joshua Orchids, alleen de kwaliteit van de bloemen was iets minder.
Na een bezoek aan Westcoast Orchids heeft Marco ons in korte tijd, nog een aantal klanten laten zien. Hij vertelde ons dat de meeste teler, nog veel meer rommelde en aan het tobben waren dan wij tot nu toe hadden gezien. Toch verdiende deze mensen nog een aardig boterham, maar met kleine aanpassingen konden zij nog veel meer geld verdienen. Als afsluiting hebben we nog een paar biertjes gedaan met een aantal collega’s van Marco bij Horticentre. Het was een echte vrijdagmiddag borrel met de grootste verhalen, de ene gekker dan de ander.
Zaterdag heb ik aan me rapport gewerkt. Zaterdagmiddag ben ik nog even snel naar de kapper geweest voor een strakke en snelle coupe voor zondag.
’s Avonds waren we samen met Christine en Oscar uitgenodigd door Jana (ook medewerkster bij van Lier) om te komen eten. Ook een andere werkneemster was met haar man uitgenodigd (Trudy en Gerard). Jana en haar man (Michael) hadden een nieuwe keuken en die ze ons graag wilden laten zien en uitproberen. Jana en Michael komen van oorsprong uit Slowakije en maakte daarom typisch Slowaakse gerechten. Het eten was erg lekker. Helaas kon ik het niet te laat maken, want zondag stond er een run op planning.

De wekker ging alweer vroeg zondag, want ik had me ingeschreven voor de 12 km extreme Mazda Obstacle Run 2015. Het is de eerste keer dat ik mee zou doen met een obstacle run, maar na alle goede verhalen in Nederland, is het wel leuk en speciaal om het in Nieuw Zeeland te doen.
Er was een keuze tussen een 5 km run en de 12km extreme run, dus dan gaan we maar voor de extreme. De start was al om 8 uur, maar je moest je al rond half 7 aanmelden. De run vond plaats in het Sir Barry Curtis Park, driekwartiertjes rijden vanaf Henderson. Zoals de naam al zegt een 12 km lange run, bestaande uit 2 rondes met in totaal 28 obstakels. De run was over gras, moeras, onverharde paden, etc. Na een paar kilometer viel het me eigen wel tegen dat het zo zwaar was, maar opgeven is GEEN optie en dus gewoon doorgaan. Het weer zat mee en na 46,16 minuten kwam ik vies, nat van het water/modder, goed vermoeid en voldaan, als EERSTE over de finish. Zo is al de training hier toch niet voor niks geweest:P, maar toch zal ik morgen aardig spierpijn hebben.
Het was een zware, maar leuke run met een erg goede sfeer en het is helemaal gaaf als je dan nog eerste wordt en een mooi prijs krijgt uitgereikt. (Voor de geïnteresseerde onder ons staat er een filmpje van de run op youtube). https://www.youtube.com/watch?v=ZM0LVRbdrkw

Dit was het dan weer. Het was weer een mooi en bijzonder weekend. Nu dus nog maar een paar weekjes hard werken, want voor ik het weet zit ik in de auto op weg naar het zuider-eiland.

Jullie hoor weer van me!
Cheers