Week 21 The east coast and back to the North

Hallo allemaal,

Het is iets minder lang geleden na me laatste reisverslag, want ik heb vandaag even mooi de tijd om wat van me te laten horen. Na de kou komen we nu weer meer naar het noorden en wordt het gelukkig weer wat warmer, wat afgelopen nacht goed te merken was. Wel waren de nachten ervoor erg koud, maar overdag helder met een lekker zonnetje.

Na maandag aangekomen te zijn in Dunedin hadden we een hostel opgezocht. De volgende morgen zijn we eerst de stad wezen verkennen, waarna we 's middags naar klein schiereiland zijn gereden om pinguïns en grote royal albatrossen (spanbreedte van 3m) te gaan bekijken. Na een paar grote albatrossen te hebben gezien zouden we opzoek gaan naar de pinguïns. Onderweg naar het plekje waar we mogelijk pinguïns konden zien, kregen we een probleem. De linker voorband van de auto was lek geraakt. Na een beetje gereedschap te hebben geleend van de lokale bewoners en de band te hebben verwisseld, konden we opzoek naar een garage. Toen er weer een mooie nieuwe band onder de auto zat was de dag eigenlijk alweer voorbij, helaas zonder dat we pinguïns hadden gezien.

De volgende dag (woensdag) zijn we verder gereden naar Oamaru. In de hoop dat de hoeveelheid ijs en sneeuw in het gebied Mount Cook bij de Lakes Pukaki en Tekapo was afgenomen. Want de wegen daarheen waren de voorbije dagen afgesloten en daarom waren een dag langer in Dunedin verbleven. Maar helaas bij het visitor centre aangekomen, werd ons verteld dat de wegen zeer slecht bereikbaar zijn en dat het afgelopen nacht de koudste nacht sinds 25 jaar was geweest met een temperatuur van -25. Dit betekende dat we dit deel van Nieuw Zeeland over moesten slaan, want de komende dagen bleef het koud en zouden de routes erheen niet verbeteren. De stad Oamaru was op zichzelf een mooi stadje met veel oude gebouwen in een victoriaanse stijl. Daarna hebben we nog geprobeerd om op een pinguïns spotplaats nog een aantal pinguïns te zien, maar door de kou waren ze al een week niet meer gezien. En ook die dag hebben we naast een zeehond de pinguïns niet gezien.
Die avond op de camping ontmoetten we een groep jagers. Zij waren in het gebied aan het jagen en hadden nog wat wild vlees over van de afgelopen dagen. Ze vroeg of wij ook wat vlees mee wilden nemen en zo kregen we een aantal grote stukken eendenvlees mee. De huid met veren was er net afgehaald, maar er zaten hier een daar nog een aantal veren aan (echt vers dus). De volgende avond heb ik het vlees schoon en klaar gemaakt. Het was nog een aardig werkje, maar het vlees smaakte super!!

De volgende dag zijn we verder gaan rijden naar Christchurch. Het was ondertussen alweer donderdag, de dag dat we een afspraak hadden met Leonard Arkensteijn (Lenny) bij Moffats Flowers LTD. Lenny werkt hier al 19 jaar als bedrijfsleider en gaf ons een rondleiding over het bedrijf. Ze teelden hoofdzakelijk rozen op 2,1 hectare, wat ze de grootste rozenkwekerij van Nieuw Zeeland maakt. Daarnaast telen ze ook nog wat phalaenopsissen. Het bedrijf had veel schade overgehouden aan de aardbeving van 2010, dit was nog goed terug te zien aan alle aanpassingen. Het bedrijf verkoopt nagenoeg al haar producten direct aan de supermarkten en bloemisten. Zo kochten ze veel andere bloemen in om boeketten te kunnen maken en haar klanten een geheel assortiment van bloemen te kunnen beleveren, wat de koelcel op een mini veiling deed lijken. Ook hebben nog even een praatje gemaakt met de eigenaar Steve Moffats.
Na een interessante rondleiding zijn we nog even Christchurch gaan verkennen. De littekens die de aardbevingen van 2010 en 2011 hebben aangericht, zijn nog erg goed zichtbaar. Dit is ook goed terug te zien aan de kerk, Christchurch Cathedral, en alle andere half ingestorte gebouwen. Het is bizar om te zien hoeveel er in de stad wordt gebouwd, gerenoveerd en gesloopt, overal zie je kranendraaien en opgebroken straten.
’s Avonds hebben we nog even lekker ontspannen genoten van de sauna bij het hostel.

Vrijdags zijn we verder gegaan met sightseeing in Christchurch. Zo hebben we een bezoek gebracht aan de beroemde containercity. Dit is een klein winkelcentrum dat vlak na de aardbeving op 400 van de kerk in het centrum is gebouwd. Het winkelcentrum bestaat uit allemaal fel gekleurde zeecontainers met daarin winkelketens, banken, koffietentjes etc.
Na het bezoek aan het indrukwekkende containercentrum, zijn we 's middags naar de Port Hills gereden voor een wandeling, waarbij je een super uitzicht over de stad en omgeving hebt.

Vervolgens zijn we op ons gemak door gaan rijden naar Kaikoura om daar te overnachten, want zaterdag (vandaag) nemen we de boot terug naar het Noordereiland. Zo zijn we vandaag vanuit Kaikoura door gereden naar de Ferry in Picton. Onderweg zijn we nog even gestopt bij Ohau point seal colony, waar super veel zeehonden op de rotsen en het strand lagen te genieten van het mooie weer.

Op dit moment zit ik weer op de boot, om te terug te gaan naar het Noordereiland om daar nog even rond te trekken. En omdat het vandaag zaterdag is kunnen we vanavond weer mooi even uitgaan in Wellington.
Dat was het zuidereiland dan alweer. De laatste kilometers langs de Oostkust, met name Canterbury, leken weer veel op Nederland, want de Oostkust is een stuk vlakker dan de Westkust. Zo vind je hier tussen de bergen aan Westzijde en de zee aan de Oostzijde, veel meer grasland met vee van de boeren en minder indrukwekkende natuur als aan de Westkust.

Jullie horen weer van me en zien de foto's binnenkort,

Ciao